ΠΟΙΑ ΕΙΜΑΙ

Κατάγομαι από την Αργολίδα, γεννήθηκα στο Ναύπλιον (15 Απριλίου 1966) και μεγάλωσα στο Άργος στον προσφυγικό συνοικισμό των Μικρασιατών, ο οποίος γειτονεύει με το αρχαίο θέατρο της πόλεως, καθότι η οικογένεια  Ιωαννίδου της μητέρας μου κατάγεται από την Σμύρνη και τα ΄Αδανα.

Ο πατέρας μου ήταν πυροσβέστης με καταγωγή από την Καρυά Άργους και γενεαλογική σύνδεση με τον Αγωνιστή του 1821 Γρηγόριο Φλέσσα, ο οποίος μετονομάστηκε Παπαφλέσσας, επειδή ήταν ιερέας.

Ο Χαράλαμπος Φλέσσας, ο πατὲρας μου, υπήρξε πολύ χρήσιμος άνθρωπος. Τόν θυμάμαι να επιστρέφει νύχτα ύστερα από φωτιές ή τροχαία δυστυχήματα με τσουρουφλισμένα φρύδια και ματωμένα χέρια. Ξυπνούσα και τόν ρωτούσα «Τί έγινε; Και πώς σβήσατε τη φωτιά, μπαμπά;», «Έζησαν; Τούς σώσατε;». Στα μάτια μου ήταν ένας ήρωας. Μέ σημάδεψε η δουλειά του όσον αφορά στην εικόνα που χρειάζομαι να έχω για τον εαυτό μου. Να είμαι χρήσιμη θέλω. Όπου κι αν είμαι, ό,τι κι αν κάνω.

Στην εφηβεία μου ήμουν πρωταθλήτρια στο άλμα εις ύψος και απεφοίτησα αριστούχος από το 2ο Λύκειο Άργους με γενικό βαθμό «άριστα 20». Είμαι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων, της Διεθνούς Αμνηστίας, της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας και της Ενώσεως Σμυρναίων.

Είμαι απόφοιτος της  Κλασικής Φιλολογίας (Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών) και πτυχιούχος της Νομικής  Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Επίσης, έχω σπουδάσει Ιστορία της Τέχνης στην Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία. Είμαι έγγαμη και μητέρα ενός γυιού, του Βασίλη.

Έχω εργαστεί  τριάντα  τέσσερα χρόνια (1989) ως δημοσιογράφος σε εφημερίδες (Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Η ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ), σε ραδιόφωνο (ΑΘΗΝΑ 9.84, ΕΡΑ 4) και στην τηλεόραση ( ΕΡΤ, Star -υπεύθυνη Υπ.Πολιτισμού-, Antenna -παραγωγή του δελτίου ειδήσεων, Τηλεοπτικός Σταθμός της Βουλής των Ελλήνων).

Η εκπομπή μου «ΣΤΑ ΑΚΡΑ» στην ΕΡΤ είναι η μακροβιότερη εκπομπή συνεντεύξεων στην ελληνική τηλεόραση. Συμπληρώνει φέτος ( 2023) τον 22ο χρόνο του τηλεοπτικού βίου της και έχουν φιλοξενηθεί σε αυτήν εξέχουσες προσωπικότητες της Επιστήμης, της Τέχνης, της Θεολογίας και της Φιλοσοφίας από την Ελλάδα και τον κόσμο.

Διδάχθηκα πολλά από αυτές τις συνεντεύξεις, μελετώντας τους προσκεκλημένους μου και τα βιβλία τους. Η Παιδεία και ο Πολιτισμός ήταν (και είναι!) πάντα στο επίκεντρο της σκέψεως και της εργασίας μου.

Με τον Καθηγητή Γλωσσολογίας και π. Πρύτανη του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Δάσκαλό μου στην Φιλοσοφική,  κ. Γεώργιο Μπαμπινιώτη παρουσιάζουμε στον Τηλεοπτικό Σταθμό της Βουλής των Ελλήνων μία εβδομαδιαία εκπομπή για την ελληνική γλώσσα υπό τον στίχο της αείμνηστης ποιήτριας ακαδημαϊκού Κικής Δημουλά «Σέ προσκυνῶ, γλώσσα».

 

Από τις εκδόσεις «Αρμός» κυκλοφορεί το βιβλίο μου «Γιατί ψυχανάλυση, κύριε Γιωσαφάτ;», ο ψυχίατρος Ματθαίος Γιωσαφάτ απαντά στην Βίκυ Φλέσσα.

Στην δημοσιογραφία μέ προσέλκυσε η γραφή, η ψύχωση που είχα από παιδί με το διάβασμα και την γλώσσα. Στο σχολείο η Έκθεση ήταν το αγαπημένο μου μάθημα. Στα χρόνια που πέρασαν συνειδητοποίησα ότι η έλλειψη ρουτίνας, η διαρκής δράση, οι εναλλαγές των θεμάτων και των προσώπων μέ κράτησαν στη δημοσιογραφία, αν και πάντοτε στο μυαλό μου υπήρχε το παράθυρο διαφυγής: να διδάξω Αρχαία Ελληνικά στην εκπαίδευση. Αυτή η εναλλακτική οδός μού έδινε σιγουριά και ασφάλεια, ένα αίσθημα πλήρους ελευθερίας. Χαίρομαι που δεν μέ έχει εγκαταλείψει ακόμα!

Η σκέψη του θανάτου μέ βοηθάει πάρα πολύ. Σκέφτομαι τον θάνατο από παιδί. H μητέρα μου, Μαίρη, μικρασιατικό ανθεκτικό κύτταρο με λεπτή, ευγενική ψυχή και βαθιά πίστη στον Θεό, μέ μύησε στην στωϊκότητα και μού δίδαξε το σημαντικό. Τις στιγμές που παραμονεύει μέσα μου η ματαιοδοξία -θέλεις περισσότερα χρήματα, σέ ενοχλεί, διότι κάποιος τά κατάφερε καλύτερα από σένα ή ακόμα και στον έρωτα, όταν ματαιώνεται- να σκέφτομαι «Τί κάνεις έτσι; Τί σημασία έχουν όλα αυτά μπροστά στο μεγάλο υπαρξιακό ερώτημα «τί είμαστε, από πού ήρθαμε και πού πάμε;»». Αυτό μέ απογειώνει και μέ προσγειώνει πάντοτε.

Εκείνη η ρήση από την νεκρώσιμο ακολουθία

 «Πάντα ματαιότης τὰ ἀνθρώπινα. Οὐ παραμένει ὁ πλούτος, οὐ συνοδεύει ἡ δόξα» είναι η γείωσή μου.